கோவிந்த் நிஹ்லானி - யமுனா ராஜேந்திரன்

வெகுஜனதளத்தில் முற்றிலும் சிதைவு பெற்ற தேசிய, மத, இன வன்முறை தொடர்பான அரசியல் திரைப்படங்களுக்கு மாற்றாக முற்றிலும் பிரக்ஞைபூர்வமான நிலையில் தொடர்ந்து அரசியல் திரைப்படங்களை உருவாக்கி வருபவர் கோவிந்த் நிஹ்லானி. ஸியாம் பெனிகலின் நிஷாந்த் ஆங்கூர் பொனற படங்களிலும் டேவிட் அட்டன்பரோவின் காந்தி படத்திலும் ஒளிப்பதிவாளராகப் பணியாற்றிய கோவிந்த் நிஹ்லானி 1980 ஆம் அண்டு ஆக்ரோஷ் (1980) படத்தினைத் தானே ஒளிப்பதிவு செய்து இயக்கியிருக்கிறார். உடனடியாகவே தனித்துவம் மிக்க ஒரு இயக்குனராக நிஹ்லானி இனம் காணப்படுகிறார். அவரது ஆக்ரோஷ் திரைப்படம் ஒரு நிகழ்ந்த சம்பவத்தின் அடிப்படையிலான விஜய்தெந்துல்காரின் நாடகத்தினை அடிப்படையாகக் கொண்டதாகும். ஓம்புரி ஒரு மலைவாசியாகவும், அவருக்காக வாதிடும் இனம் வழக்குரைஞராக நஸ்ருதின் ஷாவும் நடித்திருந்த படம் அது.

உயிர் கொடுக்கும் கலை 13 - டிராட்ஸ்கி மருது

சென்னையிலிருந்து பன்முகத் தன்மையோடு காண்பியல் மொழியில் இயங்கியதில் மிக முக்கியமானவர் சமீபத்தில் மறைந்த ஓவியர் பாப்பு (Baapu) அவர்கள். இவரது இயற்ப்பெயர் சத்திராஜூ லட்சுமி நாராயணா. ஆரம்பத்தில் விளம்பர நிறுவனத்தில் இருந்துக்கொண்டே பத்திரிக்கையிலும் இயங்கியவர். ஓவியர், திரை கலைஞர், கலை இயக்குநர். அவரைக் குறித்து தமிழ்நாட்டில் அதிகமாக எழுதியதோ பேசியதோ இதுவரை அதிகமாக இருக்கவில்லை. ஆந்திராவின் கலாச்சாரமானாலும், மொழி சார்ந்தோ, வெகுஜன பத்திரிக்கைகளானாலும், இலக்கியம்-நாவல் அல்லது அது சம்பந்தமான விஷயமானாலும், எந்த ஒரு பகுதியானாலும், ஆந்திராவைக் குறித்த கடந்த 50 ஆண்டுகளக்குள் நுழைந்து செல்லவேண்டுமாயின் நீங்கள் பாப்புவைக் கடந்துதான் செல்ல வேண்டும். பாப்புதான் வாசலிலே இருப்பவர். தெலுங்கு கலாச்சாரத்தில் குறிப்பிடத்தக்க ஆளுமை அவர்.