1945லேயே எங்களுக்கான ஒரு தியேட்டர் உட்லேண்ட்ஸ் என்ற பெயரிலேயே மைசூரில் இருந்தது. 1945லிருந்தே சினிமா சம்பந்தமான தொழிலிலேயே இருக்கிறோம். சென்னையில் 1986லிருந்து திரையரங்க வியாபாரத்தை ஆரம்பித்தோம். சென்னை சர்வதேச திரைப்பட விழாவினை 2003ஆம் ஆண்டு பைலட் தியேட்டரில் திரையிட ஆரம்பித்தார்கள். பின்னர் 2004 மற்றும் 2005 ஆம் ஆண்டில் ஆனந்த் தியேட்டரில் திரையிட்டார்கள். ஆனந்த் தியேட்டர் மூடப்பட்டவுடன் உட்லேண்ட்ஸ் திரையரங்கத்தில் திரையிடுகிறார்கள். அந்த வருடத்திலிருந்து தொடர்ந்து நாங்கள் ஒன்பது வருடங்களாக திரைப்பட விழாவிற்காக உட்லேண்ட்ஸ் திரையரங்கத்தை கொடுத்து வருகிறோம். திரைப்பட விழாவிற்கான சூழலைக் கொடுப்பதற்காக இரண்டு தியேட்டர்களையுமே (உட்லேண்ட்ஸ் மற்றும் சிம்பொனி) கொடுத்துவிடுகிறோம்.

பெங்களூரில் இந்த வருடம் நடைபெற்ற திரைப்பட விழா, டிசம்பர் நான்காம் தேதியில் இருந்து பதினோராம் தேதிவரை நடைபெற்றது. வழக்கப்படி பல்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்த படங்கள் பங்கேற்றன. மொத்தம் 170 படங்கள். 44 நாடுகள். 11 திரையரங்குகள். இந்த ஆண்டின் retrospective பிரிவின்கீழ் புகழ்பெற்ற போலிஷ் இயக்குநர் க்ஷிஸ்டாஃப் ஸானூஷீ (Krzysztof Zanussi) மற்றும் ஃபில்லிப் நாய்ஸின் படங்கள் மொத்தம் பதினொன்று திரையிடப்பட்டன. இந்த ஏழாவது பட விழாவின் மையக்கரு பாலியல் வன்முறையாக இருந்தது. இந்தத் தலைப்பில் மொத்தம் ஏழு சிறப்புப் படங்கள் திரையிடப்பட்டன. இதற்கெனவே ஒரு கருத்தரங்கமும் நடைபெற்றதைக் காணமுடிந்தது. சென்றமுறை மொத்தம் ஏழே..

”களத்தூர் கண்ணம்மா”, படத்தில் நடித்துக்கொண்டிருந்த ஜெமினி கணேசன், என்னை அழைத்துச் சொன்னார், அவர் அருகில் ஒரு சிறு பையனும் நின்றுகொண்டிருந்தான். ”ஆனந்தா இந்தப்பையனை நல்லா பார்த்துக்கோ, பிற்காலத்துல இவன் பெரிய நடிகனா வரப்போறான், இப்பவே இவனை போட்டோ எடுத்து வச்சுக்க” என்று அந்தச் சிறுவனை என்னிடம் அறிமுகப்படுத்தினார். அந்தச் சிறுவன்தான் பின்னாளில் ’உலக நாயகன்’ என்று நான் சொல்லித் தெரியவேண்டியதில்லை. ஜெமினி கணேசனின் வாக்குகள் பொய்க்கவும் இல்லை. நான் கமல ஹாசனுக்காக அவர் பிறந்த நாளிலும், அவர் நூறு....