James Augustus Hickey or Hicky, a highly eccentric Irishman who had previously spent two years in gaol for debt, Hickey's Bengal Gazette or the Calcutta General Advertiser was the first English language newspaper, and indeed the first printed newspaper, to be published in the Indian sub-continent.
It was a weekly newspaper, and was founded in 1779, in Calcutta, the capital of British India. The memoirist William Hickey (who, confusingly, was not in fact related to the paper's founder) describes its establishment shortly after he had succeeded (in his capacity as an attorney-at-law) in having James Hicky released from debtor's gaol.
Guinness World Record for the world's smallest newspaper
From The Guinness World Records 2010: 'the smallest newspaper measures 32 x 22 mm (1.25 x 0.86 in) achieved by First News Newspaper in West Horsley, Surrey, UK published on the November 8, 2007 in celebration of Guinness World Records Day.'
Johann Carolus (1575 - 1634) was the publisher of the first newspaper, called Relation aller Fürnemmen und gedenckwürdigen Historien (Collection of all distinguished and commemorable news). The Relation is recognised by the World Association of Newspapers[1], as well as many authors[2] as the world's first newspaper. The German Relation was published in Strassburg, which had the status of an imperial free city in the Holy Roman Empire of the German Nation.
---------------------------------
ஸ்வதேசமித்ரன்
இந்தியாவில் பதிப்பிக்கப்பட்ட தமிழின் முதல் செய்தி் தாள்.
இந்த செய்தி தாள் இந்தியா மட்டுமின்றி, பர்மா, சிங்கப்பூர், மலேசியாவின் சில பகுதிகள், பெனாங், இலங்கை, சுமத்ரா, சீனா, தெற்கு மற்றும் கிழக்கு ஆப்பரிக்க நாடுகளில் கூட பரவலாக வாசகர்களைப் பெற்றிருந்தது. பிரிட்டிஷ் ஆட்சி காலத்தில் இந்த செய்தி தாள் பதிப்பிக்கப்பட்டது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
வாசகர்கள் தங்கள் படைப்புகளை editor@thamizhstudio.com என்கிற மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்.
படைப்புகள் வேறெந்த வடிவிலும், வேறெந்த ஊடகங்களிலும் வெளிவந்திருக்கக் கூடாது. படைப்புகளை யுனி கோட் வடிவில் அனுப்பவும். அல்லது பயன்படுத்திய எழுத்துருவை தெரிவிக்கவும்.
வம்சி பதிப்பகத்தின் மூன்று நூல்கள் வெளியீட்டு விழா சென்னை தான்போஸ்கோ அரங்கில் 30.01.2010 அன்று நடைபெற்றது. பதிப்பக நிர்வாகி அனைவரையும் வரவேற்று பேசினார். கவிஞர் உமாசக்தி நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்கினார்.
முதல் நிகழ்வாக பாஸ்கர் சக்தியின் சிறுகதைத் தொகுப்பான கனகதுர்கா நூலை இயக்குனர் மகேந்திரன் வெளியிட பத்திரிகையாளர் ஞாநி பெற்றுக்கொண்டார்.
இயக்குனர் சிம்பு தேவன் பாஸ்கர் சக்தியின் சிறுகதைகள் பற்றி பேசினார். குறிப்பாக ''செண்பக பாண்டியன் காதல்கள்'' சிறுகதை தனக்கு மிகவும் பிடித்தமானது என்றார். ஆனந்த விகடனில் பணிபுரியும்போது பக்கத்து நாற்காலிக்காரர்தான் பாஸ்கர் சக்தி என பழைய நினைவுகளை நினைவுகூர்ந்தார். வயோதிகத்தின் ஆதரவற்ற தன்மையை பிரதிபலிக்கும் ''தம்பி லட்சுமணா'' என்ற சிறுகதையை திரைப்படமாக எடுக்க வேண்டும் என்பது தனது விருப்பம் எனவும் கூறினார்.
பாஸ்கர் சக்தியின் பெரும்பாலான கதைகளிலும் நகைச்சுவை காணப்படும். குறிப்பாக சாதனம், தக்களி, விரியன் குட்டி, அழகர்சாமி குதிரைகள் போன்றவற்றை சொல்லலாம். மனிதர்களின் சோகம், இயலாமை, கோபம் ஆகிய எல்லா பண்புகளையும் எளிமையாகவும் நுண்மையாகவும் நகைச்சுவையாகவும் சொல்வதில் பாஸ்கர் சக்தியின் தனித்தன்மை வெளிப்படுகிறது. இவருடைய எல்லா சிறுகதைகளுமே பாலிய கால கிராம வாழ்க்கை சார்ந்ததாகவே இருக்கிறது. நகர்ப்புறம் சார்ந்தும், அவர் பணிபுரியும் திரைத்துறை சார்ந்தும் அவர் கதைகள் எழுத வேண்டும் என கேட்டுக்கொண்டு இயக்குனர் சிம்புதேவன் உரையை நிறைவு செய்தார்.
கவிஞர் யுகபாரதி தன் பக்கத்து வீட்டுக்காரராக அறிமுகமான பாஸ்கர் சக்தி பற்றி முதலில் கூறினார். பாஸ்கர் சக்தியின் சிரிப்பே அவரது முகவரி. அவரது படிப்பு நிற புகைப்படம் படித்து மிகவும் வியந்தேன். மிகவும் நுட்பமான படைப்பாளி. எனக்கு சிறுகதை என்றால் சுப்ரமணியராஜு -தான் பிடிக்கும். அவருக்கு அடுத்து பாஸ்கர் சக்தியை பிடிக்கும் எனக் கூறினார்.
பாஸ்கர் சக்தி பத்திரிகை, இலக்கியம், நெடுந்தொடர், திரைப்படம் என பல துறைகளில் பணியாற்றிய போதிலும் எந்த படைப்பிலும் தன் மேதமையை வெளிக்காட்டாமல் படைப்புக்கு தேவையானதை மட்டும் கொடுத்து சிறப்பான படைப்புகளை படைக்கிறார். தனக்கு தெரிந்த உத்தியில் மிகவும் நேர்மையாக பதிவு செய்கிறார் எனக் கவிஞர் யுகபாரதி கூறினார்.
பத்திரிகையாளர் ஞாநி பேசும்போது இன்றைக்கு பெரும்பாலானவர்களுக்கு முழுமையான பார்வை இல்லை. சிறப்பு துறைக்குள் புகுந்துக் கொண்டு அவரவர் சார்ந்த துறை பற்றி மட்டுமே கவனம் செலுத்துகின்றனர். எழுபதுகளில் புறப்பட்ட இளைஞர்களிடம் காணப்பட்ட இலட்சிய நோக்கம் இன்றைய பெரும்பாலான இளைஞர்களிடம் இல்லை. ஒவ்வொரு பத்தாண்டுகளிலும் இது குறைந்துக் கொண்டே வருகிறது. எல்லாவற்றிற்கும் வடிகட்டின சுயநலமே காரணம்.
பாஸ்கர் சக்தியை சந்தித்ததுமே அவரை எனக்கு பிடித்து போயிற்று. ஏனெனில் அவருக்கு மதிப்பீடுகள் பற்றிய அக்கறை இருக்கிறது. அவரில் என்னை காண்கிறேன். முதலில் பத்திரிக்கை நிருபர், உதவி ஆசிரியர், இலக்கிய படைப்பாளி, தொலைக்காட்சி நெடுந்தொடர் வசனகர்த்தா, திரைப்பட வசனகர்த்தா என அவர் பயணித்துக் கொண்டே இருக்கிறார்.
அவர் எங்கு பணிபுரிந்தாலும் பணம், புகழ், அதிகாரம் போன்றவற்றினால் மாறிவிடுவதில்லை. மதிப்பீடுகள் பற்றி அக்கறைகளுடனே செயல்படுகிறார்.
பாஸ்கர் சக்தியுடைய எழுத்து எளிமையாக இருப்பதற்கு அவர் பத்திரிக்கை நிருபராக, உதவி ஆசிரியராக பணியாற்றியதே காரணமாகும். பாரதி, புதுமைப்பித்தன், அசோகமித்திரன், போன்ற இலக்கிய ஆளுமைகள் பத்திரிககையில் பணிபுரிந்தவர்களே. பத்திரிகையில் பணிபுரிவதினால் மக்களின் மனநிலையை புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. அந்த அனுபவமே அவர்களை எளிமையான மொழியில் படைப்பை உருவாக்க தூண்டுகிறது. நேரடியாக இலக்கியம் படைக்கும் இலக்கிய ஆளுமைகளின் மொழி இறுக்கமாக இருக்கும். உதாரணமாக சு.ரா. படைப்புகளை சொல்லலாம்.
பாஸ்கர் சக்தியின் தொகுக்கப்பட வேண்டிய படைப்புகள் நிறைய உள்ளது. குறிப்பாக ரூட் பஸ் அனுபவங்களை சொல்லலாம்.
இன்றைய சமூகம் அடிப்படை மதிப்பீடுகளை மதிப்பதில்லை. புத்திசாலி அயோக்கியன், முட்டாள் நல்லவன் இருவரில் யார் வேண்டும் என்று என்னை கேட்டால் நான் முட்டாள் நல்லவனை தேர்ந்தெடுப்பேன். அவனது முட்டாள் தனத்தை சரி சய்துவிட்டால் சமூகத்திற்கு பயன் படுவான். ஆனால் சமூகம் புத்திசாலி அயோக்கியர்களைத் தான் கொண்டாடுகிறது.
படைப்பு பொழுதுபோக்கானது அல்ல, இன்றைய படைப்பாளியின் பணி என்ன? ஒரு படைப்பு படைப்பாளி யார் என்பதையும் வாசகனை தான் யார் என்பதனையும் இனம் காட்டிவிடும் எனக் கூறி ஞாநி உரையை நிறைவு செய்தார்.
இயக்குனர் மகேந்திரன் தன் வாழ்த்துரையில் தான் பாஸ்கர் சக்தியின் விசிறி என பெருமிதம் கொண்டார். சுமார் பத்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஆனந்த விகடனிலிருந்து என்னை பேட்டி எடுக்க பாஸ்கர் சக்தி வந்தார். அந்த பேட்டியை மிகவும் சிறப்பாக பதிவு செய்தார். அது எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. அதைப் பாராட்டி ஆனந்தவிகடனுக்கு ஒரு கடிதம் கூட எழுதினேன் என பழைய நினைவுகளை பகிர்ந்துக் கொண்டார்.
பாஸ்கர் சக்தி இன்று நல்ல படைப்பாளியாக வளர்ந்துள்ளார். அவர் எதை நம்புகிறாரோ அதைப்பற்றியே எழுதுகிறார். தனித்துவமான நடை, நல்ல நகைச்சுவையுடனும் எழுதுகிறார். எனக்கு பிடித்த எழுத்தாளர்களுக்கு என் மனதில் மூன்று இருக்கைகள் வைத்துள்ளேன். இதுவரை நாலாவதாக ஒரு இருக்கையை அங்கு போடவில்லை. ஆனால் இப்போது பாஸ்கர் சக்திக்காக ஒரு இருக்கையை சேர்க்கிறேன். அவர் மேலும் சிறந்த படைப்புகளை படைக்க வாழ்த்துகிறேன் என இயக்குனர் மகேந்திரன் கூறினார்.
ஏற்புரை வழங்கிய பாஸ்கர் சக்தி இங்கு நூலை வெளியிட்டவரும், பெற்றுக்கொண்டவரும், வாழ்த்துரை வழங்கியவர்களும் எனக்கு பத்திரிக்கை துறை மூலமே அறிமுகமானவர்கள். அதனாலேயே இந்த நிகழ்ச்சிக்கு அவர்களை விரும்பி அழைத்தேன். எல்லோருமே அவரவர் துறையில் சாதனை புரிந்தவர்கள். அவர்கள் மனதில் எனக்கும் ஒரு இடம் கிடைத்ததை பெருமையாக கருதுகிறேன். படிக்க வரும் வாசகர்களை விரட்டி விடாமல் எழுத வேண்டும் என நினைக்கிறேன்'' எனக் கூறி உரையை நிறைவு செய்தார்.
இரண்டாவது நிகழ்வாக எஸ் இலட்சுமண பெருமாள் சிறுகதைகள் தொகுப்பை பத்திரிக்கையாளர் விஜய சங்கர் வெளியிட கவிஞர் நா முத்துக்குமார் பெற்றுக்கொண்டார்.
இயக்குனர் ராம் தனது உரையை மிகவும் அதிரடியாக ஆரம்பித்தார். தமிழ் சமூகத்தின் அவலத்தை ஒரு பிடி பிடித்தார். ஈழத் தமிழர்களை காக்க உயிர்நீத்த முத்துக்குமாரை நினைவுக்கூர்ந்தார். தனிமனிதர்களின் இயலாமைப்பற்றி பேசினார். தனக்கும் பவா குடும்பத்தாருடனா உறவு பற்றி நெகிழ்ச்சியாக பேசினார். நா முத்துக்குமாருடனான நட்பு பற்றி சிலாகித்தார். நா. முத்துக்குமார் மூலமாகவே இலட்சுமண பெருமாள் கதைகள் அறிமுகமானதாக கூறினார். பின்னர் இலட்சுமண பெருமாளின் ஆளுமை பற்றியும் அவரது படைப்புகள் பற்றியும் பேசினார்.
பூனை கதையை விரிவாக உணர்ச்சிபூர்வமாக சொல்லி மனிதர்களை இனம் காண முற்பட்டார். இலட்சுமண பெருமாளின் கதை மாந்தர்கள் முட்டாள் நல்லவர்களாக இருப்பதாக குறிப்பிட்டார். இலக்கிய உலகின் இவர் பேசப்படாததற்கு நவீன இலக்கிய உலகின் அரசியல் தான் காரணம் என குறிப்பிட்டார். குறிப்பிட்ட எழுத்தாளர்களுக்கு ஒரு பதிப்பகம், பதிப்பகத்திற்காக ஒரு பத்திரிகை என சிற்றிதழ் உலகம் அதிகார மையங்களாக மாறிவிட்டமையையும் குறிப்பிட்டார். வம்சி பதிப்பகம் தனக்கென ஒரு சிற்றிதழ் இல்லாமல் எவ்வளவு காலத்திற்கு தாக்கு பிடிக்கும் என கேள்வி எழுப்பினார்.
சிதம்பர நினைவுகள் மொழிபெயர்ப்பு ஒன்று போதும் வம்சியின் இலக்கிய பங்களிப்புக்கு என பெருமிதம் கொண்டார். இலட்சுமண பெருமாளிடம் ஒரு திரைக்கதை ஆசிரியன் ஒளிந்திருப்பதை கண்டுபிடித்து சொன்னார். ’பூ’ படத்தில் நடிப்பதற்கு பதிலாக திரைக்கதை விவாதத்தில் கலந்து கொண்டிருந்தால் சிறப்பாக இருந்திருக்குமென ஆதங்கப்பட்டார். திரைப்படம் எடுத்தாலும் எடுக்காவிட்டாலும் பரவாயில்லை. இலட்சுமண பெருமாளிடம் ஒரு திரைக்கதையை வாங்கி வம்சி வெளியிட வேண்டும் என்ற அவாவினை தெரிவித்து இயக்குனர் ராம் தனது உணர்ச்சி பூர்வமான உரையை நிறைவு செய்தார்.
இலட்சுமண பெருமாள் தனக்கு அறிமுகமானது ஐந்து நாட்களுக்கு முன்புதான் என கூறி பத்திரிக்கையாளர் விஜய சங்கர் தனது பேச்சை துவங்கினார். நகரங்கள் மாநகரங்களாக, கிராமங்கள் நகரங்களாக மாறிவரும் சூழல்களின் அடையாளப் பதிவாகவே இலட்சுமண பெருமாளின் படைப்புகள் இருப்பதாக கூறி உரையை நிறைவு செய்தார்.
கவிஞர் நா முத்துக்குமார் லட்சுமண பெருமாளுடனான தனது முதல் சந்திப்பு அனுபவங்களை பகிர்ந்து கொண்டார். பழுப்பு நிற புகைப்படம் என்ற நூலை பாஸ்கர் சக்தி தனது சொந்த ஊரில் வெளியிட்டார். அந்த விழாவிற்கு சென்றிருந்தபோது அரங்கில் பேசிக்கொண்டிருந்த மாணவர்களை பார்த்து ஒருவர் ''நோட்டிஸ்ல எம் பேரு தானே போட்டிருக்கு... நான்தான் பேசணும். நீங்க பேசக்கூடாது'' என மாணவர்களை அதட்டினார். நான் பவாவிடம் விசாரித்தேன். இலட்சுமண பெருமாள் என்கிற இலக்கியவாதியை அன்றுதான் தெரிந்து கொண்டேன். பிறகு அவருடைய படைப்புகளை வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். எளிமையான, லாவகமான, கவிதை மொழியில் இவருடைய படைப்புகள் அமைந்துள்ளன. கந்தர்வனின் துண்டு, அசோகமித்திரனின் பூனை போன்ற கதைகள் மாதிரி இலட்சுமண பெருமாளின் தீ சிறுகதை மிகவும் சிறப்பான ஒன்றாகும். நீங்கள் அனைவரும் வாசிக்க வேண்டிய கதை எனக் கூறினார்.
எழுத்தாளர் இலட்சுமண பெருமாள் கூட்டத்திற்கு வரமுடியவில்லை. அதனால் யாரும் ஏற்புரை வழங்கவில்லை.
மூன்றாவது நிகழ்வாக க.சீ. சிவக்குமாரின் முழு சிறுகதை தொகுப்பான உப்புகடலை குடிக்கும் பூனை நூலை கவிஞர் சுகுமாரன் வெளியிட கு. கருணாநிதி பெற்றுக்கொண்டார்.
தன்னுடைய நண்பனின் நூலை பெற்றுக்கொண்டதில் மகிழ்ச்சி. சிவக்குமாரின் எழுத்தில் அங்கதம் இருக்கும் அதை நீங்கள் வாசித்து உணர வேண்டும் எனக்கூறி மிகவும் சுருக்கமாக உரை நிறைவு செய்தார்.
கவிஞர் சுகுமாரன் க.சீ. சிவக்குமாரின் சிறுகதைகள் குறித்து விரிவாகவே பாராட்டி பேசினார். தான் இரயிலில் வரும்போது பக்கத்து இருக்கை நண்பர் இதை வாங்கி படித்து சிரித்து மகிழ்ந்ததாகவும் கூறினார்.
உப்புகடலை குடிக்கும் பூனை தொகுப்பில் மொத்தம் 41 சிறுகதைகள் உள்ளன. இவற்றில் ஒரு இருபது கதைகளை படிக்கும்போது வாய்விட்டு சிரித்திருப்பேன். ஒரு பத்து கதைகள் என்னை சிரிக்க வைத்தன. மற்ற பதினொரு கதைகள் மெல்லிய புன்னகையை வரவழைத்தன.
இதை வேறுமாதிரி கூறுவதெனில் சிரிக்க வைக்கிற சீரியஸான கதைகள், சீரியஸான சிரிக்க வைக்கிற கதைகள் சீரியஸான கதைகள் என வகைப்படுத்தலாம்.
சரளமான நடை, புலமை சார்ந்த வழக்குகள், நாட்டார் வழக்குகளை எளியதாகவும் லாவகமாகவும் கையாண்டுள்ளார். இவரது கதைகளில் சிரிப்புக்கு பின் துக்கத்தின் நிழல் மறைந்துள்ளது எனக்கூறினார்.
எழுத்தாளர் க.சீ. சிவக்குமார் தன்னுடைய ஏற்புரையில் அனைவருக்கும் நன்றி கூறினார். தன்னுடைய எழுத்துக்கள் பற்றி ஒரு சிரிப்பையை பதிலாக அளித்து விடைப்பெற்றுக்கொண்டார்.
வெளியீட்டு நிகழ்ச்சியில் இறுதியாக வம்சி பதிப்பகத்தின் சார்பில் அமலதாஸ் வந்திருந்த அனைவருக்கும் நன்றி கூறினார்.
புத்தக சந்தையை முன்னிட்டு சிறப்பு வெளியீடுகள் திருவிழாவைப்போல் நடைபெறும் சூழலில் வம்சி பதிப்பகம் நிதானமாக ஆராவாரங்கள் அடங்கிய பிறகு அமைதியான சூழலில் மூன்று இலக்கிய ஆளுமைகளின் முழுமையான சிறுகதைத் தொகுப்பை வெளியிட்டிருப்பது பாராட்டுதலுக்குரியது. முதலில் தேர்வு செய்யப்பட்ட இடம் விபத்து காரணமாக நிகழ்ச்சியை இடம் மாற்றி வைக்கப்பட்டிருந்த நிலையிலும் அரங்கு நிறைய வாசகர்களை, புத்தக ஆர்வலர்களை காண்பது நம்பிக்கை அளிக்கும்படியாக உள்ளது.
வாசகர்கள் தங்கள் படைப்புகளை editor@thamizhstudio.com என்கிற மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்.
படைப்புகள் வேறெந்த வடிவிலும், வேறெந்த ஊடகங்களிலும் வெளிவந்திருக்கக் கூடாது. படைப்புகளை யுனி கோட் வடிவில் அனுப்பவும். அல்லது பயன்படுத்திய எழுத்துருவை தெரிவிக்கவும்.